Δευτέρα 10 Δεκεμβρίου 2012

Ορατόριο της κιμωλίας

Ορατόριο της κιμωλίας στην Τούμπα



 


 


  Θεσσαλονίκη, στο 21ο Δημοτικό Σχολείο, δοξαστικός και πένθιμος ηχεί ο ήχος της πτώσης της συναδέλφου μας.
Στόλιζε το σχολειό της για να μην ψαλιδιστούν τα όνειρα των μαθητών της. Το υλικό που έλαβε για να πλάσει το μαγικό κόσμο των παιδιών ήταν η κιμωλία της προσφοράς.
  Η ίδια σκηνή, αυτές τις μέρες κυριαρχεί.
Δάσκαλοι και δασκάλες στολίζουν τα σχολειά τους βεβαιώνοντας στα μάτια των παιδιών ότι μπορούμε να φτιάξουμε έναν κόσμο καλύτερο.
Σίγουρα η διδασκαλία της δεν ήταν εντολές δέκα και παραινέσεις εις νέους. Ανήκει σε αυτούς που της ορίστηκε να διδάσκει τον ποταμό και τον άνεμο. Να υπερασπίζει το δημόσιο σχολείο ενάντια στις εφοδιοπομπές της αγοράς. Με πρώτες ύλες το δόσιμο να αγωνίζεται να αποδιώξει από το σχολειό την κόλαση του Δάντη που φέρνουν οι πολιτικές που εξαθλιώνουν το λαό μας.
   Οι χιλιάδες εκπαιδευτικοί, σε όλη την Ελλάδα, την ίδια ώρα κινούνταν το ίδιο γοργά, κολλούσαν αστέρια και στόλιζαν χαρτιά. Με εκκωφαντική μονόπτωτη προσφορά, χωρίς τους ετεροκαθορισμούς από τους μισθούς της ένδειας. Συνεχίζουν να αποκαλύπτουν ότι το «νέο σχολείο» θέλει τους μαθητές πιστόνια μιας μηχανής. Και λένε στους μαθητές τους ότι το χλωρό κλαδί του χριστουγεννιάτικου δέντρου σημαίνει την ανθοφορία για το μέλλον.
   Φέτος λοιπόν που ο Αι-Βασίλης των παιδιών είναι τραυματίας με τη φτώχεια και την ανεργία να καλπάζουν, τα σχολεία στη βόρειο Ελλάδα να παγώνουν, τους μαθητές να υποσιτίζονται ενώ ο πλούτος από τις λίστες Λαγκάρντ σε στραβώνει.
   Η εκπαίδευση οφείλει να αδράξει τον ήχο της πτώσης της συναδέλφισσάς μας ως πολύτιμο φυλακτό του κλάδου.
Για να ξεσκαλίσει από τη χόβολη της ηρεμίας του υπουργικού γραφείου την εξουσία των περικοπών, των μνημονίων και του μεσοπρόθεσμου που διαλύουν την εκπαίδευση.
Το κονσέρτο της κιμωλίας φέτος ακούστηκε στην Τούμπα. Ο γιορτινός θόρυβος την ημερών, για όλους τους συναδέλφους, είναι θρηνητικός για την απώλεια.
Μια απώλεια οδηγητική για τη μαχόμενη εκπαίδευση που οφείλει να χαρτογραφήσει το συλλογικό μέλλον με αγώνες για την υπεράσπιση του δικαιώματος στην εργασία και στην εκπαίδευση.
Καλό ταξίδι στην Ελευθερία, συλλυπητήρια στην οικογένεια.
απο το
 
ακολουθεί ένα παραμύθι που δημιούργησαν τα παιδιά
απο το blog της Ελευθερίας

Κυριακή, 24 Ιουνίου 2012












"Τα παραμύθια μας συντρόφευαν όλη τη χρονιά.
Κι έπρεπε ένα απ' αυτά να τελειώσει, να καταγραφεί και να αποκτήσει εικόνες.
Δεν θα ξεχάσω τη μαγική στιγμή, που το παραμύθι μας άρχισε να ξετυλίγεται όπως η κόκκινη κλωστή, απ' όλους μας. Όπως επίσης την επίμονη δουλειά για την εικονογράφηση."
Το blog όπου αναρτούσε τα έργα των μαθητών της: http://littlepainting.blogspot.com
 
 
 
 

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου